Rozprawa jest – w najlepszym rozumieniu tego słowa – pracą demaskatorską. Potrzeba zastosowania takiego właśnie terminu wynika z faktu, iż powyższa charakterystyka obejmuje dwie, istotne płaszczyzny (…). Po pierwsze myślę tu o płaszczyźnie poznawczej, ponieważ (...) pokazuje nam „bezmiar” stabuizowania w społecznej świadomości tej sfery życia, która jest związana z seksualnością, zachowaniami prokreacyjnymi, planowaniem rodziny, antykoncepcją. Druga płaszczyzna – ściśle związana z poprzednią – jest równie ważna, choć ma „tylko” walor metodologiczny. Dzieje się tak dzięki szczerości, uczciwości, wiarygodności badawczej Autorki, która pokazuje nam wszystkie ograniczenia metodologii i metod socjologicznych, wówczas, gdy przedmiotem naszego zainteresowania są intensywnie uwikłane w normy kulturowe bardzo osobiste/personalne sfery funkcjonowania członków zbiorowości. Funkcje demaskatorskie są działaniami odkrywczymi. (…) Jestem głęboko przekonana, iż rzetelność opisu i komentarze Autorki dotyczące sposobów dochodzenia do uzyskania materiału empirycznego na temat „aborcji” są samym w sobie badaniem poświęconym „społecznemu postrzeganiu aborcji”. (…) Rozprawa, dzięki determinacji i włożonej pracy, dużej świadomości badawczej Autorki, w sposób niesłychanie dobitny demaskuje fakt, że sfera życia Polaków związana z seksualnością, prokreacją, reprodukcyjnymi prawami kobiet jest zdominowana przez politykę, kulturę patriarchalną i ich swoistą abnegację. (fragmenty recenzji prof. dr hab. Anny Titkow) '

Publikacja dotyczy społecznego postrzegania aborcji w dyskursie publicznym i wpisuje się w krytyczną refleksję na ten temat. Autorka przedstawia różne krzyżujące się pola dyskursu publicznego, dotyczącego aborcji, w szczególności zaś pola dyskursu ideologicznego oraz dyskursu elit symbolicznych (kościelny, naukowy i nienaukowy, artystyczny). Publikacja pokazuje, że w polskim dyskursie o aborcji wciąż mamy do czynienia z fazą "rytualnego chaosu", opisywaną przez socjologów dwie dekady temu. W książce wykazano, że najbardziej wszechstronna i bezstronna w kwestii aborcji okazuje się sztuka. Autorka analizując różnorodne dyskursy opisuje wiele strategii i reguł jakimi rządzi się publiczny dyskurs o aborcji. Ukazuje kwestie ukrywane, przemilczane, kwestie tabu. Wreszcie pokazuje jak bardzo oficjalny dyskurs o przerwaniu ciąży zdominowany jest przez "męski punkt widzenia". Część pierwsza książki ukazuje dyskurs religijny przez pryzmat jego historycznych początków, rozwoju i wpływu katolickiej doktryny małżeństwa na postrzeganie sfery cielesnej i seksualnej życia człowieka. W części drugiej zaprezentowano dyskurs naukowy i nienaukowy poprzez ukazanie najważniejszych "głosów nauki" i "głosów naukowców". Autorka odwołuje się do najistotniejszych aspektów i ustaleń naukowych (empirycznych i teoretycznych), dotyczących kwestii przerwań ciąży, a także opisuje różne mechanizmy i płaszczyzny przenikania się dyskursów (np. naukowy oraz ideologiczny). Ostatnia część pracy dotyczy wybranego dyskursu elit symbolicznych, dyskursu artystycznego. Analizie poddano prace plastyczne meksykańskiej malarki Fridy Kahlo, a także dzieła literatury pięknej.

Josie Quinn zostaje wezwana do domu na obrzeżach miasteczka Denton. Jest wstrząśnięta tym, co tam zastaje: zraniona przez nieznanego napastnika samotna matka walczy o życie, a jej nowo narodzone dziecko zniknęło. Z miejsca zdarzenia próbuje uciec tajemnicza dziewczyna, która nie ma pojęcia, kim jest, co tu robi i dlaczego jest przerażona. Josie nie wie, czy traktować ją jak świadka, podejrzaną czy kolejną ofiarę. Poprzedni tom nosi tytuł "Znikające dziewczyny".

Lata nieprzerwanej ciężkiej pracy w końcu przyniosły oczekiwane efekty – marzenie Judith o nauce na uniwersytecie Mooxford właśnie się spełnia. Niestety już pierwszego dnia szkolny dręczyciel obiera sobie dziewczynę za główny cel. Gdyby nie pomoc z zupełnie nieoczekiwanej strony, jej pierwsze starcie z prześladowcą mogłoby skończyć się dla niej tragicznie. Tajemniczym wybawicielem Judith jest Victor, wokół którego krążą najróżniejsze plotki. Podobno nosi tytuł hrabiego, a jego rodzina od wieków powiązana jest z uniwersytetem. Judie od razu czuje do niego dziwne przyciąganie przemieszane ze strachem. W jego osobie drzemie coś nieuchwytnego, co od razu wywołuje w niej niepokój. Mimo to opowieści krążące wokół Victora nie zaspokajają ciekawości Judith, a wręcz przeciwnie – pobudzają ją. Kiedy odkrywa coraz to nowe fakty na temat tego tajemniczego mężczyzny, staje przed koniecznością zmierzenia się z prawdą, na którą nie była gotowa.

Nowe życie Kelly w Filadelfii zamieniło się w koszmar: nie ma przyjaciół ani pracy, a z powodu lockdownu tkwi uwięziona w maleńkim mieszkaniu z mężczyzną, któremu oddała wszystko, a który właśnie odwołał ich ślub. Jedynym pozytywem w jej położeniu jest świeżo odnowiona przyjaźń z przyjaciółką z dzieciństwa - Sabriną, uznaną pisarką. Kiedy Sabrina i Nathan, jej szalenie przystojny i bogaty mąż, proponują Kelly, żeby zamieszkała w ich rezydencji w Wirginii, Kelly widzi dla siebie szansę ucieczki od dotychczasowego życia. Niespodziewanie zakochuje się w tej czarującej parze, a pewnej nocy, gdy zostaje przez nich zaproszona do trójkąta, małżeństwo zaczyna odkrywać przed nią swoje tajemnice. Z początku Kelly jest zafascynowana tym nowym ryzykownym światem, ale gdy odkrywa, że kobieta, którą zaprosili do swojego życia przed nią, zaginęła, domyśla się, że jej kochankowie mogą być niebezpieczni... Zaczyna się zastanawiać, czy nie będzie następna. [nota wydawcy].

W Dwudziestoleciu kobiet zostały nakreślone zostały portrety dziesięciu Polek, z których żadnej nie sposób zaliczyć do przeciętnych i pozbawionych koloru. Choć różnią się wiekiem, to jednak kluczowa część ich życiowych doświadczeń przypada na ten sam szczególny, choć jakże krótki czas międzywojnia. Część bohaterek książki jest nadal żywo obecna w historii polskiej kultury. Wiele pozostawiło po sobie bogaty materiał biograficzny – pamiętniki, wspomnienia, dokumenty, obfitą korespondencję, wzmianki prasowe. Dla innych los był zdecydowanie mniej łaskawy i trudno dziś odtworzyć w sposób w pełni zadowalający naszą ciekawość ich fascynujące i często zawikłane życiorysy. Niestety pamięć o nich, choć odegrały niemałą rolę nie tylko w „kobiecym świecie”, powoli zamiera, Dwudziestolecie kobiet przywołuje je zatem tym chętniej.

Dziewczęce lata. Młodość w poleskim sztetlu to debiut literacki Racheli Fajgenberg (Feigenberg, 1885-1972), pisarki tworzącej w językach jidysz i hebrajskim, jednej z najpopularniejszych żydowskich autorek i publicystek okresu międzywojennego, dziś przeważnie zapomnianej. To jedna z pierwszych żydowskich kobiecych autobiografii, opisująca dzieciństwo i młodość żydowskiej dziewczynki spędzone w Lubaniu w guberni mińskiej (dzisiaj Białoruś) na przełomie XIX i XX wieku, opublikowana w odcinkach na łamach petersburskiego miesięcznika „Dos Lebn” w 1905 roku. Autorka przedstawia w tekście swoją rodzinę z obu stron, życie codzienne sztetla upływające w rytmie pór roku i świąt religijnych oraz własny proces dorastania. Dążenie do otrzymania edukacji większej niż zazwyczaj dostępna dla żydowskich dziewcząt, obserwacja różnic społecznych między sobą a bratem, fascynacja literaturą piękną, pozwalającą na ucieczkę od rzeczywistości składają się na starannie skomponowaną opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości u młodej dziewczyny, funkcjonującej w świecie ściśle regulowanym przez normy religijne. Autobiografia kończy się śmiercią matki i opuszczeniem sztetla przez nastoletnią narratorkę oddaną pod opiekę babki. Jakkolwiek Fajgenberg zmieniła w autobiografii niektóre szczegóły umożliwiające identyfikację (jak nazwy miejscowości czy imiona opisywanych osób), nie ulega wątpliwości, że tekst ten oddaje jej osobiste doświadczenia. Stanowi on dziś cenne źródło do poznania kobiecego aspektu tradycyjnego życia żydowskiego i kobiecego spojrzenia na różnice między położeniem kobiet i mężczyzn w ramach tej samej społeczności. Z założenia przeznaczony dla żydowskiego odbiorcy i nietłumaczony dotąd na inne języki, tekst pokazuje także wewnętrzne żydowskie spojrzenie na stosunki chrześcijańsko-żydowskie widziane z perspektywy sztetla. Autobiografia uderza ponadto niezwykłym bogactwem szczegółów etnograficznych, prezentując czytelnikowi tradycyjne żydowskie miasteczko widziane od innej niż zazwyczaj strony. W serii ukazały się: Ludwig Kalisch, Obrazki z moich lat chłopięcych Jecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM I Najstarsze pamiętniki Żydów krakowskich: Meir ben Jechiel Kadosz z Brodu, Zwój pana Meira, Jom Tow Lipmann Heller, Zwój nienawiści Jecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM II Estera Rachela Kamińska, Boso przez ciernie i kwiaty. Memuary „matki teatru żydowskiego” Mordechaj Aron Gincburg, Awiezer. Wyznania maskila Beniamin R., „Płonęli gniewem”. Autobiografia młodego Żyda

Mądra, zabawna i kobieca powieść, którą pokochają fanki seksu w wielkim mieście! Anka, Inga i Baśka są przyjaciółkami na dobre i na złe. A ponieważ ostatnio w ich życiu wydarzyło się więcej tego złego, z entuzjazmem podejmują decyzję o spędzeniu Bożego Narodzenia na Karaibach, u siostry Ani. Każda z nich myśli już tylko o palmach, gorącym białym piasku, spaniu do południa i kolorowych świętach oraz szalonym sylwestrze na egzotycznej wyspie w luksusowym hotelu. Jednak od początku na tym idealnym obrazie tworzą się rysy – i wcale nie chodzi o zgubiony bagaż czy złamany obcas... Na drodze przyjaciółek stanie bowiem podstępny pierwiastek męski, a układ planet okaże się wyjątkowo niekorzystny. Ankę, Ingę i Baśkę czeka więc kolejna szalona przygoda. [nota wydawcy]

Ona jest żoną prezesa, wspaniałego mężczyzny. On młodym adwokatem, który właśnie odniósł pierwszy zawodowy sukces. Spotkali się przypadkiem, daleko od domu, nawet nie znali swoich imion. Oboje mieli tajemnice i znajdowali się na życiowym zakręcie. Chcieli sobie tylko trochę pomóc, pocieszyć i udzielić wsparcia. Sądzili, że nigdy więcej się nie zobaczą. Violę i Kamila od pierwszego momentu połączyło niezwykłe przyciąganie. Ich miłość nie tylko nie ma szans, by zaistnieć, nie tylko jest ryzykowna, lecz niesie dla nich realne zagrożenie. Oboje mogą stracić wszystko, co dla nich najważniejsze. Historia o odwadze i szukaniu prawdy, bez których nic w życiu nie może się udać.

Giselle Morin, paryska intrygantka, bryluje na dworze Ludwika XIV. Gdy wchodzi w konflikt z samym kardynałem Mazarinem, by ratować własną głowę zmuszona jest opuścić ojczyznę. Jej mocodawczyni wysyła ją na koniec świata w towarzystwie Jeana, porucznika królewskich muszkieterów. Francuska piękność ku swemu niezadowoleniu ląduje w Warszawie, gdzie zostaje przyjęta przez królową Ludwikę Marię, żonę Jana Kazimierza, i staje się jedną z jej dwórek. Okazuje się, że intrygi na warszawskim dworze są tak samo porywające i niebezpieczne, jak na francuskim, do tego wśród dworaków roi się od przystojnych rycerzy, równie nieokrzesanych, co fascynujących. Giselle poznaje nowy kraj i przez polskich przyjaciół rychło zostaje przemianowana na Żiselkę Morowiankę. Kiedy z trudem udaje się jej awansować w hierarchii dworskiej, Rzeczpospolita zostaje najechana przez potężną armię szwedzką. Żiselka rusza na prawdziwą wojnę w obronie przybranej ojczyzny…

Trzeci tom serii z niepokorną detektywką w roli głównej. Dwóch chłopców odkrywa ludzkie szczątki zakopane niedaleko parkingu dla przyczep kempingowych. Na miejsce zdarzenia przybywa detektywka Josie Quinn. Jako dziecko nierzadko bawiła się w tej okolicy, gdy uciekała przed swoją agresywną matką. Przeszłość Quinn zderza się z teraźniejszością, kiedy okazuje się, że to kości nastoletniej wychowanki domu zastępczego zamordowanej trzydzieści lat temu. Gdy policjantka jest już blisko rozwiązania sprawy tajemniczej śmierci, zostaje odnalezione kolejne ciało. Nagle staje się jasne, że ktoś bliski Josie nie cofnie się przed niczym, by zniszczyć jej życie i na zawsze pogrzebać prawdę. Czy detektywce uda się powstrzymać zabójcę, zanim następna osoba zostanie zamordowana? Czy rozwiązując zagadkę ze swojej przeszłości, zdoła odzyskać spokój w obecnym życiu? [nota wydawcy]

„ Siłą tej przejmującej książki są wnikliwe portrety psychologiczne kobiet ukazane przez pryzmat zmiennych kolei losu”. Publishers Weekly „Ferrante opisuje wiek dziewczęcy i przyjaźń z niewiarygodną siłą”. Gwyneth Patrlow Lila i Helena mają po szesnaście lat i obie czują, że znalazły się w ślepym zaułku. Lila dopiero wyszła za mąż, ale przyjęcie nazwiska męża wiąże się dla niej z utratą własnej tożsamości. Elena to wzorowa uczennica, ale właśnie podczas ślubu przyjaciółki odkrywa, że nie czuje się dobrze ani w dzielnicy, ani poza nią. Podczas burzliwej młodości dziewczęta czasami gubią się i ponownie odnajdują.. A wszystko w scenerii Neapolu, Włoch, które powoli nabierają alarmujących i dobrze znanych cech. Elena Ferrante jest jedną z najbardziej znanych współczesnych pisarek włoskich. Jej powieści mają wielu czytelników, a ich ekranizacje - ogromną widownię. Historia nowego nazwiska to druga powieść cyklu, który otwiera Genialna przyjaciółka.

"Historia ucieczki" to trzeci tom bestsellerowej serii, którą otwiera "Genialna przyjaciółka". Powieść okazała się wielkim międzynarodowym sukcesem, a w Stanach Zjednoczonych została okrzyknięta książką roku. Cykl został również doceniony w środowisku pisarskim, a jednym z jego miłośników jest Jonathan Franzen. Elena i Lita wychowały się razem na przedmieściach Neapolu. Z biegiem czasu ich drogi się jednak rozeszły. Lila wyszła za mąż w wieku szesnastu lat, urodziła syna, ale zdecydowała się porzucić męża i dostatnie życie. Sytuacja zmusiła ją do podjęcia pracy w fabryce w bardzo ciężkich warunkach. Tymczasem Elena opuściła Neapol, ukończyła studia w Pizie i wydała dobrze sprzedającą się książkę, która otworzyła jej drzwi do świata ludzi zamożnych i wykształconych. Przez lata obie usiłowały pokonać bariery biedy, ignorancji i zależności, w jakich chciał je zamknąć los. [empik.com.pl]

Ksenia musi dokonać trudnego wyboru między spokojnym związkiem z Robertem a fascynacją uwodzicielskim pilotem Emilem. Odurzona i oślepiona emocjami, które budzi w niej mężczyzna, nie dostrzega, co może stracić. Nic tak nie zabija związku jak rutyna i problemy z byłymi partnerami. Blanka nie może się pogodzić z tym, że jej narzeczony stoi na rozstaju dróg między poprzednim życiem z eksmałżonką a obecnym z nią. Para powoli się od siebie oddala i niepostrzeżenie każde z nich zaczyna żyć osobno. Natalia i Michał muszą zmierzyć się z różnicami w oczekiwaniach dotyczących ich relacji. Nawet Daniel i Nataniel, którzy planują wymarzony ślub, nie są wolni od napięć, które rzucają cień na ich związek. Nieidealne relacje, nowe miłości, zdarzenia zmieniające bieg życia bohaterów i wiele pokus, by... skoczyć w bok. W misternie plecionej powieści o skomplikowanych uczuciach, zagubieniu i niełatwych relacjach poznajemy historie czterech par, które stawiają czoła (mniej lub bardziej dzielnie) wyzwaniom codziennego wspólnego życia. Nowi bohaterowie, zaskakujące zwroty akcji i ukryte pragnienia, a także namiętność, która bywa zgubna. Czy związek idealny istnieje? Który z bohaterów zdecyduje się na skok w bok? A kto stwierdzi, że jednak nie warto tak wiele ryzykować?

To nie przypadek, że się spotkaliśmy. Być może świat oddał nam kilka zaległych godzin, tych, które w przeszłości nam zabrano. (…) Spóźniliśmy się z tą miłością o… jakieś dwadzieścia lat. Dziś jestem mężatką. Do wczoraj myślałam, że szczęśliwą. Dziś już nie wiem, co mam myśleć… Maja Preis jest spełnioną kobietą. Odniosła zawodowy sukces, ma wspaniałą rodzinę i piękny dom. W pogoni za inspiracją, znudzona życiem, wyrusza w samotną podróż. Nieoczekiwanie spotyka miłość sprzed lat. Odżywają dawne wspomnienia i tęsknota za wyidealizowanym uczuciem. Maja staje przed trudnym wyborem. Jej serce rozpada się na milion kawałków, które próbuje pozbierać, aż w końcu nie ma już odwrotu… Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt. Bo tego nie wiesz nawet sama Ty…

Konińskie Studia Społeczno-Ekonomiczne to czasopismo naukowe, które zrodziło się z potrzeby poszukiwań wspólnego mianownika między różnymi doświadczeniami jednostek zarówno na płaszczyźnie społecznej, osobistej, a przede wszystkim badawczej. Czasopismo to ex definitione ma charakter interdyscyplinarny, zaś poszukiwania naukowe mają wymiar „wielowarstwowy”, czyli nie zamykamy się, np.: na określonej metodologii, czy dziedzinie nauki, ale propagujemy transdyscyplinarne podejście w proponowanych tekstach autorów. W związku z tym pragniemy by na łamach naszego czasopisma poruszano zagadnienia z zakresu rożnych dziedzin naukowych; nie przekreślamy również tekstów poglądowych, czy kazuistycznych, interesuje nas wszystko, co może służyć nowemu spojrzeniu oraz interpretacji problemów społecznych.

Mona. Dziewczynka zajadająca się malinowymi makaronikami. Przyjaciółka wołu o imieniu Mun. Dojrzała kobieta, która nie chce chować włosów pod chustą. Matka syna, który z nią nie rozmawia. Żona męża, który jej nie dotyka. Pielęgniarka w szpitalu powoli pożeranym przez rozrastającą się dżunglę. Kiedy na jej oddział trafia ciężko ranny Adam, Mona robi wszystko, by chłopak przeżył. A w niej samej wybucha żądza i pragnienie zmiany. Tylko czy można uciec od zniewalających zasad, przeszłości, siebie? Po międzynarodowym sukcesie Jeziora Bianca Bellová powraca z nową powieścią, by znów umiejscowić swoich bohaterów w niedookreślonym czasie i przestrzeni, w świecie tajemniczym, nienazwanym, choć nasuwającym wiele realnych skojarzeń. Czeska autorka w typowym dla siebie surowym stylu tka poruszającą, uniwersalną opowieść o silnych emocjach wplątanych w sztywne nakazy.