Integracja sensoryczna, w popularnym skrócie określana jako SI, jest procesem przetwarzania w mózgu informacji odbieranych przez zmysły z naszego ciała oraz otoczenia dla wykorzystania ich w codziennym życiu. Nieprawidłowości tego procesu objawiają się występowaniem specyficznych problemów i nazywane są zaburzeniami regulacji procesów sensorycznych. W naszym kraju od kilkunastu lat obserwuje się stały wzrost rozpoznawania takich zaburzeń u dzieci i w związku z tym zwiększające się zainteresowanie terapią SI. Terapia ta jest przydatna i skuteczna, zwłaszcza w klasycznych postaciach zaburzeń integracji sensorycznej. W tych przypadkach skuteczność jej została potwierdzona naukowo. W innych rodzajach zaburzeń, takich jak zespół deficytu uwagi lub zespół deficytu uwagi z nadruchliwością (ADHD), upośledzenie umysłowe, autyzm oraz genetycznie uwarunkowanych zespołach może być terapią wspomagającą leczenie podstawowego schorzenia. Autorki przedstawiły w poradniku podstawowe informacje o funkcjonowaniu zmysłów, ich dojrzewaniu i procesie integracji oraz proste ćwiczenia, które z powodzeniem można wykonywać opiekując się dzieckiem w domu. Z propozycji rodzice i opiekunowie mogą wybierać pojedyncze ćwiczenia bądź układać możliwe do wykonania zestawy. Bardzo wskazaną formą są lubiane przez dzieci ćwiczenia rytmiczne i ćwiczenia ze śpiewem lub muzyką. W książce przedstawiono również propozycje ćwiczeń przy utworach instrumentalnych wybitnych kompozytorów.

Oddając do rąk czytelników nowe wydanie Psychologii poznawczej, wyrażamy nadzieję, że książka ta pozwoli im nieco lepiej zrozumieć, jak działa umysł. Pisząc ją, sami mogliśmy się tylko zbliżyć do takiego zrozumienia. Autorzy Blisko 15 lat od premiery pierwszego wydania Psychologii poznawczej przedstawiamy nowe, zaktualizowane wydanie podręcznika. Treści publikacji dostosowane są do programów kształcenia z zakresu psychologii procesów poznawczych, a układ i liczba rozdziałów pozwalają uporządkować treści kształcenia w obrębie semestru lub roku akademickiego. Istotą układu treści podręcznika jest podział na struktury i procesy poznawcze: • Pierwsza część podręcznika poświęcona jest reprezentacjom poznawczym. W kolejnych rozdziałach autorzy ukazali istotę sporu o reprezentację poznawczą, omówili badania nad reprezentacjami nietrwałymi (wyobrażeniami, sądami, modelami umysłowymi) i trwałymi (pojęciami, kategoriami) oraz rodzajami wiedzy, a także jej nabywaniem i organizacją. • Drugą część podręcznika poświęcono elementarnym procesom poznawczym, o stosunkowo niewielkim poziomie złożoności: uwadze, świadomości, kontroli poznawczej, percepcji oraz pamięci. • Trzecia część książki ma za przedmiot złożone procesy poznawcze: myślenie i rozumowanie, rozwiązywanie problemów, podejmowanie decyzji i formułowanie sądów oraz przetwarzanie języka. Nowa edycja Psychologii poznawczej daje czytelnikom podręcznik dobrze pomyślany pod względem struktury, doboru wiedzy i sposobów zilustrowania prowadzonego wywodu. Podręcznik będzie stanowił bardzo dobrą podstawę kształcenia dla studentów psychologii, kognitywistyki i filozofii, dostarczając im nowoczesnej wiedzy o mechanizmach funkcjonowania umysłu. Z recenzji prof. dr hab. Czesława Nosala

W numerze [Contents] Marta Witkowska, Patrycja Naumczyk, Krzysztof Jodzio: Nadciśnienie tętnicze w ujęciu neuropsychologicznym [Neuropsychology of hypertension], s. 7–22; Judyta Gulatowska, Paweł Ostaszewski, Maciej Trojan: Stabilność grupy społecznej jako czynnik wpływający na nasilenie wokalizacji 22 kHz u szczurów [Social group stability as a factor influencing 22 kHz ultrasound vocalizations in rats], s. 23–36; Karol Lewczuk: Dwie strony medalu? Impulsywność oraz skłonność do ryzyka w kontekście Regulacyjnej Teorii Temperamentu oraz efektywności podejmowania decyzji [Two sides of the same coin? Impulsivity and venturesomeness in the context of Regulative Theory of Temperament and decision making effectiveness], s. 37–54; Julia Małgorzata Szymańska: Osobowość a centralność wybranych aspektów religijności [Personality and centrality of chosen religiosity dimensions], s. 55–68; Sławomir Postek, Maria Ledzińska: Temperamentalne predyktory stresu informacyjnego w grupie menadżerów wysokiego szczebla [Temperamental predictors of information stress in high ranking managers], s. 69–87.

Myślisz, że jesteś winna swojej otyłości? Otóż nie - nie jesteś! Głównym winowajcą jest twój mózg, który codziennie potrzebuje filiżanki cukru i zrobi wszystko żeby go dostać, nawet gdy będziesz się głodziła. W swoim dążeniu do zdobycia energii jest bezwzględny, uparty i samolubny. Chcesz wiedzieć jak przechytrzyć mózg? Poznaj swój organizm. Zacznij chudnąć z głową! Przełomowa publikacja autorstwa Achima Petersa, światowej sławy badacza mózgu, internisty i diabetologa, przybliża nowatorską i oryginalną, nieznaną jeszcze w Polsce koncepcję, zgodnie z którą kluczową rolę w dystrybucji energii w ludzkim organizmie odgrywa mózg. Teoria selfish brain zakłada, że to "samolubny mózg" decyduje kiedy, ile i co jemy, a najważniejsze jest dla niego uzupełnienie braków energetycznych - nawet wbrew naszej woli. W swoich wyjątkowych badaniach profesor Achim Peters z uniwersytetu w Lubece udowodnił, że kluczową rolę w dystrybucji energii w naszym ciele odgrywa mózg. Zwłaszcza w sytuacji stresującej potrzebuje on dużo energii, dlatego wtedy więcej jemy. Jeżeli się przyzwyczaimy do chronicznego stresu, może to mieć fatalne skutki. Utyjemy i nie będziemy mogli pozbyć się zbędnych kilogramów. Peters wyjaśnia, dlaczego diety nic nie dają i jakie związki zachodzą pomiędzy otyłością a emocjami. Książka łączy cechy publikacji popularnonaukowej i poradnika, a zakres poruszanych przez autora tematów jest bardzo szeroki. Peters swobodnie przechodzi od wyjaśnienia zjawiska nieskuteczności diet, poprzez ukazanie związków pomiędzy otyłością a chronicznym stresem i towarzyszącymi nam na co dzień emocjami, aż do propozycji, jak długofalowo chronić dzieci przed problemem otyłości.

W psychologii eksperymentalnej nadal toczy się gorąca dyskusja nad efektywnością technik wydzielenia komponentów świadomego i nieświadomego postrzegania bodźców afektywnych. Jednym z powodów wciąż żywego zainteresowania tą tematyką jest fakt, że percepcja zachodzi także wtedy, gdy nie mamy świadomości postrzeganego bodźca, co stoi w sprzeczności z konwencjonalnym przekonaniem, iż postrzegane bodźce, które oddziałują na nasze myśli czy działania, powinny być świadomie rozpoznawalne. W badaniach mózgu fenomen wykrycia bodźców afektywnych bez udziału świadomości określa się jako ślepowidzenie afektywne. Książka podsumowuje badania autora nad świadomym i nieświadomym postrzeganiem emocji. Autor podjął próbę wyjaśnienia zjawiska ślepowidzenia afektywnego przez odwołanie się do pojęcia świadomości dostępowych, subiektywnego doświadczenia świadomości oraz teorii detekcji sygnałów.