A ja żem jej powiedziała... - ta książka to petarda. Wydawało się, że nic już nas nie zaskoczy w internecie. I wtedy pojawiła się ona. Śmieszna gęba, która mówi mądrze o życiu. Prosto, zwięźle, szczerze i bez owijania w bawełnę. Ze zrozumieniem, bez pouczania. Mówi o show-biznesie, celebrytach, współczesnych snobizmach, fobiach i modach. Tylko kilka zdań, a jest w tym ciepło, doświadczenie i życiowa mądrość. "Zadałam sobie pytanie, co w tym zajęciu sprawia mi autentyczną przyjemność, na którym etapie działalności jestem najbardziej sobą, w sobie, czuję się bezpiecznie, a w okolicy serca wzrasta temperatura. Najszczersza z najszczerszych odpowiedzi brzmi - pisanie. Ten samotny moment, kiedy z chmary słów wyłapuję te, które najlepiej opowiedzą emocje. Jest to proces żmudny, momentami skrajnie wyczerpujący. Nie mam łatwości, którą legitymują się prawdziwi mistrzowie żonglerki słowem. Ja wysiaduję. Do odleżyn". I zaczęła pisać. O druzgocącym wpływie portali społecznościowych na nasze życie, o dylematach partnerstwa, problemach w okiełznaniu nastolatków, o miłości do jedzenia i terrorze rynku reklamowego. O tym jak kochać i nie kochać. O tym, że czarny nie wyszczupla, a seks tantryczny nie polega tylko na faszerowaniu, faszerowaniu, faszerowaniu. Nosowska jest szczerą, dojrzałą i oryginalną obserwatorką rzeczywistości. Mimo sławy i spektakularnej kariery pozostała skromna. I ma to, czego brakuje teraz wszystkim - dystans do samej siebie. Ani przez chwilę nikogo nie udaje. Z perspektywy dojrzałej kobiety mówi o konsekwencjach tłumienia swojego głosu wewnętrznego, konieczności polerowania intuicji złotą łyżeczką i potyczkach z wewnętrznym krytykiem, zwanym przez nią "puczystą".

Blaski i cienie życia Bohdana Smolenia Trudno znaleźć osobę tak pełną skrajności jak Bohdan Smoleń – jeden z największych artystów polskiej sceny. Utalentowany kabareciarz i aktor. Miłośnik zwierząt stroniący od ludzi. Postać komiczna i tragiczna zarazem. Wraz z Zenonem Laskowikiem stworzył niezapomniany duet w poznańskim kabarecie Tey, wywołując salwy śmiechu jak Polska długa i szeroka. Przez lata sprawiał, że na ustach milionów rodaków pojawiał się uśmiech. Blask sceny nie docierał jednak do jego życia prywatnego. A ono toczyło się w cieniu ogromnych tragedii – śmierci syna i żony. A tam, cicho być! to biografia człowieka budzącego wiele kontrowersji, od zachwytów po żal i gorycz. Człowieka, który potrafił być dobry, ale i przykry dla osób dla niego ważnych. Angażującego się, by za chwilę od zbyt bliskich relacji uciekać. W ostatnich latach życia schorowanego i wręcz odpychającego. Człowieka, którego tak naprawdę niewiele osób znało i rozumiało. Człowieka, który być może nie znał i nie rozumiał sam siebie. (opis wydawcy)

"Bomba" to subiektywny portret ludzi i zjawisk znanych pod wspólną nazwą "polski szołbiznes". Korwin-Piotrowska błyskotliwie punktuje pustkę i bufonowatość polskich celebrytów, ale też docenia rangę wielu artystów. Nie wali na ślepo, ale jeśli już bije, to boleśnie. Wielu osobom bardzo zależało, żeby "Bomba" nie powstała, ale ona już jest i tyka... Kto się powinien zacząć bać?

WprowadzenieCZ. I POPKULTUROWE I GLOBALNE KONSTRUKCJE TOŻSAMOŚCI MŁODZIEŻY: Kultura wysoka i kultura popularna a systemy stratyfikacji społecznej: teoria Pierreĺa Bourdieu versus praktyki kulturowej deklasyfikacji ; (Pop)postsubkultury i tożsamość młodzieży w kulturze tymczasowości ; Globalizacja i młodzież współczesna: amerykanizacja czy (pop)kulturowa emancypacja? ; Globalny nastolatek i kultura typu all inclusive ; Tożsamość typu supermarket i (pop)rekonstrukcje stylu życia młodzieży ; CZ. II KULTURA POPULARNA, TEKSTY KULTUROWE I WOLNOŚĆ (RE)KREACJI TOŻSAMOŚCI: McDonaldĺs: elegancki fast food i inwazyjna glokalizacja smaku ; Coca-cola: (drink-)tożsamość w kulturze natychmiastowej przyjemności ; Prozac: (pop)szczęście i sukces życiowy w społeczeństwie współczesnym ; Facebook i społeczne konstrukcje narcyzmu (o tożsamości zamkniętej w celi wizerunku) ; Instant gwiazdy, idole i celebryci: koniec autorytetów? ; Strategie luksusu w społeczeństwie współczesnym: stratyfikacje bogactwa i podróbek ; Popreprezentacje i koniec autentyczności w kulturze współczesnej ; CZ. III REGULOWANIE I KONTROLOWANIE TOŻSAMOŚCI W SPOŁECZEŃSTWIE WSPÓŁCZESNYM: Neoliberalna jednostka: w niewoli (prze)projektowania własnej tożsamości? ; Biurokratyzacja i instytucjonalizacja biografii: strategie regulowania tożsamości ; Jurydyzacja codzienności: bezradność jednostki w obliczu normy i prawnika ; Medykalizacja i farmakologizacja: zamknięcie w klaustrofobii chorego ciała ; Wskaźnikowanie człowieka i rzeczywistości jako forma sprawowania władzy ; Technologizacja życia i wirtualizacja tożsamości: wolność zniewolenia w kulturze upozorowania? ; Codzienność tożsamości i polityka społecznych niepokojów ; Tożsamość, codzienność i multiplikacje popekspertyzmu

Królową byłam zawsze. Od wielu lat wiem, jak smakuje sława. W Kotlinie Kłodzkiej znali mnie wszyscy. Nie ma się czym chwalić, kryminał to nie pierwszy rząd w operze. Ale gdybym udawała, że tego nie było, byłabym hipokrytką. Nie będę opowiadać bzdur, że byłam na wczasach w Ameryce. Nie zamierzam też ronić teraz krokodylich łez. One nie zmażą tego, co było. Zdawałam sobie sprawę, że igram z prawem. Wiedziałam, że prędzej czy później będę musiała za to zapłacić. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło – gdyby nie więzienie, nie trafiłabym do telewizji i nie doceniłabym też wielu innych rzeczy, nad którymi się wcześniej nie pochylałam. Teraz zna mnie cała Polska”. Jak wyglądało dzieciństwo Królowej Życia, dlaczego nie została na stałe w Niemczech oraz czy miłość wszystko wybacza i jest w stanie pokonać wszelkie przeciwności losu? O tym w pierwszej części autobiografii niekwestionowanej Królowej – Dagmary Kaźmierskiej.

Inspiracją dla przedstawionych w tym tomie tekstów stała się sesja naukowa pt. Profesor Antonina Kłoskowska i socjologia kultury zorganizowana w grudniu 2011 przez Katedrę Socjologii Kultury UŁ oraz Łódzki Odział Polskiego Towarzystwa Socjologicznego z racji 10 rocznicy śmierci profesor Antoniny Kłoskowskiej, wybitnej uczonej, która dużą część swojego życia naukowego związała z Instytutem Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego. W tomie znalazły się zatem teksty łódzkich uczniów i współpracowników Antoniny Kłoskowskiej (wyjątek stanowi tekst Elżbiety Tarkowskiej) zaś struktura tomu odzwierciedla przebieg samej sesji, której początek poświęcony był refleksji na temat biografii i pracy naukowej profesor Kłoskowskiej, drugą jej część stanowił panel Socjologia kultury a miejsce kultury we współczesnych naukach społecznych.

Wspólną ramą odniesienia dla artykułów zamieszczonych w tomie 64/3 Przeglądu Socjologicznego jest szeroko rozumiana problematyka kultury rozważana w odniesieniu do różnych aspektów współczesności. Autorzy tekstów koncentrują się zwłaszcza na tematyce konsumpcji kulturowej, socjologii muzyki oraz przemianach religijności. Punktem wyjścia dla rozważań na temat, często ostatnio dyskutowanego, zjawiska konsumpcji kulturowej jest analiza oparta o charakterystykę struktury współczesnego społeczeństwa (po)nowoczesnego i związanej z tym płynności gustów odbiorców. Na uwagę zasługuje tu zwłaszcza dyskutowane w tekstach pojęcie wszystkożerności, jak się zdaje, niewystarczająco wykorzystywane w polskiej socjologii kultury. Z kolei intencją Autorów artykułów prezentujących dorobek socjologii muzyki było przede wszystkim przedstawienie Czytelnikowi tej, ciągle mało znanej w socjologii polskiej, subdyscypliny. Teksty mają charakter informacyjno-analityczny. Ich lektura daje wyobrażenie o pracach badawczych i zainteresowaniach teoretycznych socjologów muzyki oraz umożliwia wgląd do szerokiej literatury przedmiotu. Ostatni zamieszczony w tym tomie Przeglądu Socjologicznego tekst poświęcony jest problematyce religijności w Rosji. W artykule przedstawiony jest zarówno kontekst historyczny jak i zachodzące współcześnie w społeczeństwie rosyjskim procesy przemian religijności. Rozpatrywane tu kwestie, w perspektywie szerzej rozumianych zmian kulturowych i społecznych, można rozważać nie tylko w odniesieniu do zaprezentowanego studium przypadku.

Ile prawdy kryje się za postacią uwielbianego przez ludzi na całym świecie Indiany Jonesa? Arka Przymierza, Święty Graal, podziemne sanktuaria, kryształowe czaszki, zaginione miasta Amazonii, tajemnicze starożytne zabytki... To nie wymysły filmowców. Indiana Jones również miał swoje pierwowzory: średniowiecznych krzyżowców, wiktoriańskich pasjonatów, hitlerowskich fanatyków, szalonych milionerów... W tej historii nie zabraknie też zaskakujących polskich wątków! Poznajcie wszystkie prawdziwe krucjaty poprzedników i następców Indiany Jonesa...

Hołownia i Prokop są przyjaciółmi, ale żyją na dwóch różnych planetach. Tym razem postanowili nieco na nich posprzątać, posegregować odkurzone graty i podzielić się ze światem tym, co odkryli. W 76 pudełkach zamykają więc wszystko, co ich bawi, przeraża, zachwyca i wkurza. Kilogramy anegdot, tony bardzo osobistych wspomnień, dziesiątki ciekawostek. Hołownia, przeglądając pudła Prokopa, łapał się za głowę z przerażenia. Prokop nie mógł uwierzyć, że Hołownia naprawdę lubi to, do czego się tu przyznaje, że lubi. Tylko tutaj można znaleźć fragmenty nigdy niewydanej powieści Hołowni czy kultową dyskografię, bez której Prokop nie byłby Prokopem. Jeden z autorów ujawnia, na co wydał pierwsze ukradzione pieniądze, drugi zdradza, co lubi robić po godzinie 22. Oprócz tego autorzy książki rozstrzygają wiele innych frapujących kwestii, na przykład: Ľ Jak zostać gwiazdą salonów oraz ekspertem od wszystkiego? Ľ Czy artyści mogą podpalić albo zbawić świat? Ľ Jak brzmi cała prawda na temat telewizji? Ľ Różaniec czy smartfon? Ľ Jak skutecznie modlić się o cud? Ľ Bogowie popkultury czy święci Kościoła? Ľ Wiedzieć czy wierzyć?