WprowadzenieCZ. I POPKULTUROWE I GLOBALNE KONSTRUKCJE TOŻSAMOŚCI MŁODZIEŻY: Kultura wysoka i kultura popularna a systemy stratyfikacji społecznej: teoria Pierreĺa Bourdieu versus praktyki kulturowej deklasyfikacji ; (Pop)postsubkultury i tożsamość młodzieży w kulturze tymczasowości ; Globalizacja i młodzież współczesna: amerykanizacja czy (pop)kulturowa emancypacja? ; Globalny nastolatek i kultura typu all inclusive ; Tożsamość typu supermarket i (pop)rekonstrukcje stylu życia młodzieży ; CZ. II KULTURA POPULARNA, TEKSTY KULTUROWE I WOLNOŚĆ (RE)KREACJI TOŻSAMOŚCI: McDonaldĺs: elegancki fast food i inwazyjna glokalizacja smaku ; Coca-cola: (drink-)tożsamość w kulturze natychmiastowej przyjemności ; Prozac: (pop)szczęście i sukces życiowy w społeczeństwie współczesnym ; Facebook i społeczne konstrukcje narcyzmu (o tożsamości zamkniętej w celi wizerunku) ; Instant gwiazdy, idole i celebryci: koniec autorytetów? ; Strategie luksusu w społeczeństwie współczesnym: stratyfikacje bogactwa i podróbek ; Popreprezentacje i koniec autentyczności w kulturze współczesnej ; CZ. III REGULOWANIE I KONTROLOWANIE TOŻSAMOŚCI W SPOŁECZEŃSTWIE WSPÓŁCZESNYM: Neoliberalna jednostka: w niewoli (prze)projektowania własnej tożsamości? ; Biurokratyzacja i instytucjonalizacja biografii: strategie regulowania tożsamości ; Jurydyzacja codzienności: bezradność jednostki w obliczu normy i prawnika ; Medykalizacja i farmakologizacja: zamknięcie w klaustrofobii chorego ciała ; Wskaźnikowanie człowieka i rzeczywistości jako forma sprawowania władzy ; Technologizacja życia i wirtualizacja tożsamości: wolność zniewolenia w kulturze upozorowania? ; Codzienność tożsamości i polityka społecznych niepokojów ; Tożsamość, codzienność i multiplikacje popekspertyzmu

W niniejszej pracy podejmuję refleksję o tym, że subkultury nie znikają pod wpływem zmian społecznych, ale przybierają inną formę, nazwę i sposoby manifestowania swojej obecności. Prezentują różnego rodzaju orientacje aksjologiczne młodzieży, wartości, normy i kryteria wartościowania. Aby ukazać ich znaczenie w procesie socjalizacji i edukacji młodzieży, wykorzystuję wiedzę na temat samorealizacji z obszaru filozofii, socjologii, pedagogiki kultury, pedagogiki społecznej i innych subdyscyplin, dostrzegając wartości samorealizacyjne w subkulturach kreatywnych, buntu społeczno-obyczajowego, ucieczki i izolacji czy subkulturach muzycznych, zwłaszcza hip-hopu, jako mozaikę stylów życia, zabawy i kontestacji. W wyniku otwarcia się polskiej edukacji na ponowoczesne przeobrażenia w świecie zachodnim zaczyna kształtować się wizerunek subkultur jako wielorakich sposobów uczenia się, zdobywania doświadczeń w oparciu o wartości kultury i edukacji. Z tego względu nabiera znaczenia wychowanie humanistyczne, obejmujące główne modele zróżnicowania kulturowego: wielokulturowości i międzykulturowości. Wątek ten najpełniej wyraża egzystencjalną wartość edukacji wielokulturowej z udziałem subkultur własnych i importowanych.