Zima 1885 roku, podkrakowska wieś. Młodziutka Franciszka rodzi swoje pierwsze dziecko. W porodzie towarzyszy jej przybrana matka, znana w okolicy akuszerka. W tym samym czasie w pobliskim dworze również rodzi się dziecko. Franciszka zostaje zatrudniona jako jego mamka. Splot okoliczności sprawia, że zaczyna pomagać okolicznym kobietom w przyjściu na świat ich dzieci, a dzięki nieoczekiwanemu wsparciu zaczyna naukę w krakowskiej szkole położnych. Na początku jest zagubiona, lecz wkrótce zyskuje pewność siebie. Wraca z Krakowa do rodzinnej wsi bogatsza w wiedzę o rodzeniu, która boleśnie zderza się z wiejską rzeczywistością, biedną i zabobonną. Wciąga ją wir namiętności i wielkiej historii. "Akuszerki" to inspirowana autentycznymi zapiskami prababki autorki monumentalna i porywająca opowieść o kobiecie, która obcowała z życiem i śmiercią, kochała, nienawidziła i niosła pomoc o każdej porze dnia i nocy, także podczas wojennej zawieruchy.

W piekle Auschwitz, do którego trafiali mężczyźni i kobiety, rodziły się także dzieci. Auschwitz ma różne oblicza, lecz jednym z najgorszych i najbardziej tragicznym jest los dzieci, które przychodziły tu na świat. Bezbronne, bez szans na przeżycie. Jednak i tu pojawiały się anioły: położne, pielęgniarki i kobiety, które robiły wszystko, by je ocalić. Jedną z nich była Stanisława Leszczyńska, położna, która w Auschwitz nie tylko nie straciła nadziei, pobyt tam potraktowała jak misję. Nazywana Mateczką, niosła pociechę innym, ale przede wszystkim odbierała porody więźniarek. W koszmarnych warunkach, nawet bez wody, za to pod czujnym okiem Mengelego. Nie pozwoliła umrzeć ani jednemu noworodkowi i ani jednej matce. Co nie oznacza, że wszyscy jej podopieczni przeżyli obozowy koszmar.

Publikacja dotyczy opieki okołoporodowej i jej roli w tworzeniu zdrowego społeczeństwa. Atutem tej monografii jest uwzględnienie interkulturowego charakteru analizy odwołującego się do Polski i Chile. Kontekstualizacja problemu w paradygmacie holistycznej medycyny zorientowanej na podmiotowe traktowanie rodzącej kobiety i dziecka została wzbogacona aktualnymi badaniami z zakresu prawa do opieki okołoporodowej i stosowania procedur instytucjonalno-medycznych. Książka powinna zainteresować reprezentantów zawodów medycznych, szczególnie związanych z opieką okołoporodową, środowiska akademickie reprezentujące różne dyscypliny (np. socjologię, medycynę, psychologię czy studia gender), a także przedstawicieli instytucji, organizacji czy ruchów społecznych mających wpływ na politykę okołoporodową oraz poprawę sytuacji matek. * Autorki podjęły interesujący poznawczo problem naukowy, który posiada równocześnie wymiar praktyczny i może przyczynić się do poprawy jakości opieki okołoporodowej. Publikacja dotyczy jednego z najważniejszych praw zdrowotnych człowieka – stanu zdrowia publicznego ze szczególnym wyeksponowaniem zdrowia prokreacyjnego. Zawiera też bardzo wiele informacji o tym, jakim jesteśmy społeczeństwem, jak zorganizowana jest opieka zdrowotna, jak traktujemy rodzące matki. Kompozycja książki podporządkowana jest idei humanizacji porodu, co interpretuje się jako stawianie kobiety w centrum tego wydarzenia, decydowanie o jego przebiegu i kontroli nad nim jako procesem odbywającym się w lokalnym środowisku własnym. Z recenzji dra hab. Mieczysława Gałuszki, prof. UM w Łodzi

Każdy człowiek był najpierw dzieckiem, ale zanim się urodził, rozwijał się w czyimś brzuchu. Skąd się tam jednak wziął? Ta potrzebna książka ułatwi rodzicom i opiekunom rozmowy na temat płci, prokreacji oraz porodu. Rzetelne informacje podaje w sposób zrozumiały dla kilkulatka i pomaga dorosłym przekazać je dziecku. Zaspokaja ciekawość, uczy nazywać intymne części ciała oraz uświadamia, że na pytanie, skąd się biorą dzieci, jest wiele odpowiedzi.